Rosario di San Lorenzo Bellizzi (Traditional)

From ChoralWiki
Jump to navigation Jump to search

Music files

L E G E N D Disclaimer How to download
ICON SOURCE
Icon_pdf.gif Pdf
Icon_mp3.gif Mp3
File details.gif File details
Question.gif Help
  • (Posted 2017-09-05)  CPDL #46237:     
Editor: Francesco Spiga (submitted 2017-09-05).   Score information: A4, 5 pages, 727 kB   Copyright: CC BY NC
Edition notes: Transcribed in black mensural notation, which probably best fits to this music. As - for euphonic reasons - the sung text has sometimes a different pronunciation from the speech, the lyrics below the music show the appropriate one. Phonogram recorded by Salvatore Noia. Performed by Maria Vincenzi.

General Information

Title: Rosario di San Lorenzo Bellizzi
Composer: Anonymous (Traditional)
Lyricist: Traditional

Number of voices: 1v   Voicing: unison
Genre: SacredFolksong

Language: Neapolitan (Calabrian-Lucanian dialect)
Instruments: A cappella

First published: 2017
Description: Popular rosary anciently chanted by the families of San Lorenzo Bellizzi, a small town on the massif of Pollino in the province of Cosenza. It is sung in a dialect that makes part of Lausberg Area, a group of dialects of the Neapolitan language spoken between Lucania and Calabria, conserving evident traces of Latin (e.g. servëtëservet). The same tune recurs in other San Lorenzo Bellizzi's sacred chants, similarly as the Gregorian psalmodies. The source of this chant is Mrs. Maria Vincenzi.

External websites:

Original text and translations

Neapolitan.png Neapolitan, Italian.png Italian and Latin.png Latin text

Rosa sia, Rigina pura,
l'ora nostra del Signor,
la più bella crïatòra
chi crïava lu Crïator,
chi ci penze coll'amorë,
li misterë 'a buntà divinë,
è lu provvidu Ridintori,
ch'à miscatë a noi mischinë.
Quiddu visë tui giacondë
jè rifuggë a lu piccatorë.

Lu Rusarië a Marië.
Mortë, requië, in seclorë. Amen.

San Domenico mië beatë,
lu Rusarië a tië pietà,
a tië lu presentiamë,
tuttë insiemë nujë cantamë.
Maria, lu voglia Dië,
Marië de Gesù,
Gesù vuglië pi' patrë,
Maria pi' nostra matrë.
E sempre in compagnia
san Domenichë e Marië,
san Domenichë e san Franceschë
annammuratë cu' Gesù Cristë.
O Dië, che bella sperë
Marië cu' Maddalenë,
o Dië che bellu giglië
Marië con lo suo Figlië.
Maria di lu Rusarië,
putenzia divinë,
ricivëtë 'stu Rusarië
ch'àmmë dettë noi staserë,
si mancamentë ci fossë
vi lu lascië da pirduna'.
La Madonna risponde e dissë:
Mancamenti non ci n'è,
si benché ci ni fossë
vi lu lascië da pirduna'.
A l'ora di la mortë
mandë l'Angelo a accompagna',
il Giorno di lu Giudizië
vi lu venghë a ricorda'.
Chi dice 'stu Rusarië e n'è divotë,
Maria la 'ternamente sia lu nomë.
Chi dice 'stu Rusarië e n'è discrittë,
e lu dimonië perdë la virtù.
Quannë Cristë crïavëtë a manë a manë
facìa la Quarantanë nottë e giornë.
Pigliamë a li prighierë di sant'Annë
li lacrimë e li giubbë di Marië.
O Matrë, chi si' in Cielë consolatë,
la grazië a chi ti cerchë a tië, dolcë Marië.
Mo' stipammillë a quidda gloria santë
l'ura e lu puntë di la mortë mië.
O bella rosa la Messa aduratë,
o bella rosa la Matrë di Dië,
doppë di novë mesë si fioriscë,
facìa lu fruttë e non së spampanavë,
facìa lu fruttë e sei lu 'ternu Dië,
la rosë senza macchië la lasciavë.

Mortë, requië, in seclorë. Amen.

Rigina mië, gavëtë in Dië tu sta',
biatë a quillu nobilu Signorë.
Gesù Cristë cu' nujë s'à scuraggiatë,
vaicci, Mamma mia, prigallë tu.
Vannë, cë mittë bona voluntà,
ti dichë: në va', Marië a la 'nginicchiunë.
Santa Maria, Matrë di Dië,
prega per noi li peccatorë,
ne l'ora de la nostra mortë
e così sia, Gesù, Marië.
Ricitammilë 'stu Rusarië,
ricitammilë allegramentë,
con il cuore e con la mentë,
e perchì 'a Matrë di Dië,
Matrë di Dië onnipotentë,
'jutë a nujë e a tuttë la gentë,
e si si' 'nu bon cristianë,
fai lu dulcë e non lu dicë,
e cu' gli Angëlë supranë
noi cantiamë l'Avëmarië.

Maria, di Mater gratia,
di Mater misëricordë,
di Spirtë e di Virgine,
d'in seculorë. Amen.

Amantë Maddalenë, e l'apostilë di Cristë,
discibbëla di la Vergine Marië,
presentamë 'stu Santë Rusarië
a la Madonna Addolorata di li Cappuccinë,
ci arricummannë li mortë e li vivë.
Ci arricummannë a tië, sant'Anna,
di Marië tu sei la mammë,
sei bellë di Gesù,
chi non si po' diri più.
E va', sant' Anna mië,
vai a priga' a Marië,
fratellë e sorellë,
tuttë cantiamë l'Avemarië.
Santa Maria, Matrë di Dië,
prega per noi li peccatorë,
prega per noi li scilliratë,
vinim'ajutë, pi' carità.
Sei 'na Rigina bella
sei 'na santa Verginellë,
të chiamësë Marië,
tisorë di l'anëma mië.

'Sta vesta a tia pulita
jè di stoffë e no di setë
e lu mastrë chi ti l'à fattë,
ti l'à fattë pi' carità.
Mo' ti vai comë †…†
di 'st'anëma mia ricordatinnë.

Mortë, requië, seclorë. Amen.

Purtammëla manë a manë,
Madonna di lu Chianë,
purtammëla a mani destrë,
chi giojë e chi gran festë,
gran festë e Paravisë,
adoriamë 'stu bellu visë.
Biatë cu si ci adura:
in Paravisë ci va sicurë,
ci va sicurë ancora,
Matrë Marië ti donë il cuorë.
'Sta coronë che tienë in testa
tutta argento lavoratë
e intornë jè di stellë,
Matrë Marië comë sei bellë,
quanto sei bella ancora,
Matrë Marië ti donë il cuorë.
'Stu Bambinë che tienë in sinë
mi ci adurë sira e matinë,
biatë cu si ci adura:
in Paravisë ci va sicurë,
ci va sicurë ancora,
Matrë Marië ti donë il cuorë.
Ogni ura, ogni mumentë,
ogni ura mi ni pentë,
io mi ni pentë ancora,
Matrë Marië ti donë il cuorë.
O bella mia Maria
del cuorë mio, Gesù,
ti donë il cuor mië
e poi non lo voglio più.
Ognunë che lo sa
manchë pi' ducë 'u mondë non à,
cui servëtë a Marië
sempri cuntentë sta.

Maria, di Mater gratia,
di Mater misëricordë,
di Spirtë e di Virgine,
d'in seculorë. Amen.