Exsultabunt justi (Giacomo Carissimi)
Music files
| ICON | SOURCE |
|---|---|
 |
|
 |
Midi |
 |
MusicXML |
 |
Sibelius |
 |
File details |
 |
Help |
- (Posted 2023-03-23) CPDL #73152:
- Editors: Mick Swithinbank and Jonathan Goodliffe (submitted 2023-03-23). Score information: A4, 12 pages, 310 kB Copyright: CPDL
- Edition notes:
General Information
Title: Exsultabunt justi
Composer: Giacomo Carissimi
Lyricist:
Number of voices: 3vv Voicing: SSS
Genre: Sacred, Cantata
Language: Latin
Instruments: Basso continuo
First published: Not known
Description: A cantata for 3 sopranos describing, in obscure Latin, the joys of heaven and the horrors of hell. The correct spelling of "exsultabunt" is thus. The text omits the "S" suggesting it was not intended to be pronounced.
External websites:
Original text and translations
Latin text
Ex[s]ultabunt justi voce jucunditatis cum ascendent ad regnum lucis et irridiatum vita[m] splendoribus ubi omnia consonant et flos tranquilitatis inhabita.
Exultabunt in Domino sancti. Quos virtute pares dissimiles pugna gloriosos victoria. Deus judex justus coronabit prolaetitia cordis canentes et dicentes: O felix gloria, O perennes divitia.
Splendeat dies in qu[o] mortui sumus. Splendeat nox in qua vocati fuimus. Cunct[i]s diebus quibus hic militavi quaesivi Te in spiritu humilitatis. Quotidie clamavi ad Te in animo contrito ut quem culpa offendi. Te Deum vivum paenitentia placarem.
Plorans ploravi in nocte. Potum cum f[l]etu miscui et tamquam cinerem panem manducavi. Metui honorari.
Dispui non effugi et ad huc inmundo corpore. Positus extra mundum corde versabar ut me ad sublimem gloriam incessantibus amoris radiis excitarem.
Dum caeli serena volvuntur in corde horribili sorde. Cognovi, Domine quia omnis carofanum et charitas eius sicut flos campi arridet mundus ut saviat blanditur ut fallat extolli ut deprimat aflicit ut cecidat iDeo.
Contemsi vitam seculi non adhasit mihi cor parvum et declinantem a me malignum per sequebar in autem dilecte mi desponsasti te mihi in fide et deducens me in dextera tua cum gloria suscepisti.
Dum caeli serena volventur in corde horribili sorde vilescunt terrena. [Propter] te, Domine magnum ingressus fui, cor tamen laboram et munitus robore charitatis.
Tyranni minus carnificum verbara fortioris favitiam fortiter, fortiter toleravi, sed brevis illa et momentanea pugna aeterna meruit gloria compensari.
Quis ergo pati renuisset maiora passionibus pro merando beatitudinem? Quis pretiosam in oculis tuis rex martyrum gloriosissime mortem non expectiverit tu volentem comprobas certetem a[d]iuvas vincentem coronas.
In solitudine erravi, ab omni via deliciarum prohibui pedes meos quasi gigas exultavi ad currendas penatum similas. Non, non inebrietatibus.
Non, non in cubilibus et impudicitiis. Non, non in contentione et emulatione.
Sitivi, abstinui, mortem sustinui in vigiliis et jejuniis in castitati continentia, in carceribus et plagis Deo, angelis, hominibus spectaculum facti. Non mundi vicerunt gaudia.
in te speravimus Deus vita nostra Deus vita nostra et in expugnabilem animi fortitudinem Non mundi vicerunt gaudia. Non mortis terruerunt supplicia.
Mundus nos odio habuit. Nos autem in pace vivimus in conspectu tuo semper.